"ผมมีความสุขกับชีวิตคู่ เรารักกัน เราอยู่ด้วยกัน เขาให้ความรักให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมต้องการ"
"แต่...น่าเสียดายที่ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่ได้รับมัน"
"แต่...น่าเสียดายที่ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่ได้รับมัน"
"ชีวิตของผมไม่ต่างจากฮองเฮา เรากับว่าอยู่บนหิ้งแต่...ทำไมไม่รู้สึกว่ามันดีเลยล่ะ"
"ฉันรักนาย..."
"ผมก็แค่...หวังว่าเราจะมีความสุข"
"ผมก็แค่...หวังว่าเราจะมีความสุข"
ในเรื่องทุกคนล้วนมีความเจ็บปวดในจิตใจของตัวเอง เพราะเรื่องของตัวเองที่ต้องเจอมานั้นมันก็หนักหนามากพอแล้ว ในใจยังมีหวังเผื่อไรท์จะใจดีมีตอนที่คู่หลักได้มีความสุขแบบฟินๆ บ้าง ฮึฮึ...ไม่มีเลยเลยค่ะ (ไรท์ใจร้าย) ก็อาจจะมีบางตอนที่มีบทฟินให้กระชุ่มกระชวยนิดนึง (นิดนึงจริงๆ นะ) หลังจากนั้นก็หน่วงสมใจไรท์เค้าเลย ตอนอ่านเรื่องนี้เราเกลียดพระเอกมากไม่ทำอะไรสักที ขัดไปหมด ไม่ได้ดั่งใจ (อยากไปกระชากแล้วจับมาจูบ เอ้ย! จับมาตบแล้วกระทืบซ้ำ แต่พอมานึกอีกทีอินมากไปแล้วอีกอย่างนั่นเมนตัวเอง) ส่วนตัวร้ายก็ร้ายมาก ร้ายจนเราเกลียดเลย (นี่ลืมตัวไปชั่วขณะ)
ภาษาที่ใช่เขียนในเรื่องจะเป็นการบรรยายซะส่วนใหญ่ บทพูดจะน้อยหน่อย แต่ก็เพราะบทบรรยายนี่แหละที่ทำให้เราอินแล้วเข้าถึงตัวละครมาก เจ็บปวด หน่วง จุกและเครียดตามไปด้วย แต่เราได้ข้อคิดจากเรื่องนี้หลายอย่างนะคะ อยากให้ติดตามอ่านกันใครที่ชอบแนวหน่วง เจ็บปวด เจ็บลึกไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ ถึงแม้ตอนท้ายของเรื่องมันจะพีคมาก็ตาม
ปอลิง.
อ่านแล้วอย่างลืมกด Favorites และ Comment ให้กำลังใจไรท์เตอร์ด้วยนะคะ
#GOT7FIC #GOT7 #BNyoung #BNior #JJP #ปมนยอง #Jaebeom #Jinyoung #Mark #Youngjae #ReviewFicbyYaykhampang
#GOT7FIC #GOT7 #BNyoung #BNior #JJP #ปมนยอง #Jaebeom #Jinyoung #Mark #Youngjae #ReviewFicbyYaykhampang
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น